دوره 5، شماره 2 - ( اسفند 1396 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 22-13 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ali Parvandi A, Moradi A, Arefi M. Prediction of Mental Health Based on Hope and Religious Orientation among Female Householders. JRH 2018; 5 (2) :13-22
URL: http://jrh.mazums.ac.ir/article-1-441-fa.html
URL: http://jrh.mazums.ac.ir/article-1-441-fa.html
پروندی علی، مرادی اسماء، عارفی مختار. پیش بینی سلامت روان براساس امیدواری و جهت گیری مذهبی در زنان سرپرست خانوار. دین و سلامت. 1396; 5 (2) :13-22
گروه روان‌شناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
چکیده: (4236 مشاهده)
سابقه و هدف: زنان سرپرست خانوار به دلایلی چون ایفای نقش‌های متعدد، فقر مالی و تنهایی یکی از اقشار آسیب‌پذیر جامعه به‌ویژه از نظر سلامت روان می‌باشند. در این راستا هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش امیدواری و جهتگیری مذهبی در پیش‌بینی سلامت روان در زنان سرپرست خانوار می‌باشد.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود و در آن از میان زنان سرپرست خانوار تحت حمایت کمیته امداد امام (ره) شهرستان سنقر 150 نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه سلامت عمومی، مقیاس جهتگیری مذهبی درونی و بیرونی Allport و مقیاس امیدواری بزرگسالان Snyder را تکمیل کردند. لازم به ذکر است که برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میان امیدواری و سلامت روان و نیز جهتگیری مذهبی درونی با سلامت روان رابطه معکوس و معناداری (386/0r=-، 01/0P<) وجود دارد. همچنین میان جهتگیری مذهبی بیرونی با سلامت روان ارتباط مستقیم و معناداری (388/0r=-، 01/0P<) مشاهده شد. تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که امیدواری و جهتگیری مذهبی همراه با هم 45/0 از تغییرات سلامت روان را پیش‌بینی می‌کنند.
استنتاج: براساس یافته‌ها می‌توان گفت که امیدواری و جهتگیری مذهبی درونی سبب کاهش علائم اضطرابی و اختلال خواب، افسردگی، علائم جسمانی (مشکلات جسمانی مانند سردرد و درد امعایی/ احشایی) و اختلال در کارکرد اجتماعی می‌شوند؛ اما جهتگیری مذهبی بیرونی موجب افزایش این علائم می‌گردد؛ بنابراین امیدواری و جهتگیری مذهبی درونی فاکتورهای مهمی در مقابله مثبت با مشکلات زندگی و حفظ سلامت روانی در زنان سرپرست خانوار می‌باشند.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود و در آن از میان زنان سرپرست خانوار تحت حمایت کمیته امداد امام (ره) شهرستان سنقر 150 نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه سلامت عمومی، مقیاس جهتگیری مذهبی درونی و بیرونی Allport و مقیاس امیدواری بزرگسالان Snyder را تکمیل کردند. لازم به ذکر است که برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میان امیدواری و سلامت روان و نیز جهتگیری مذهبی درونی با سلامت روان رابطه معکوس و معناداری (386/0r=-، 01/0P<) وجود دارد. همچنین میان جهتگیری مذهبی بیرونی با سلامت روان ارتباط مستقیم و معناداری (388/0r=-، 01/0P<) مشاهده شد. تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که امیدواری و جهتگیری مذهبی همراه با هم 45/0 از تغییرات سلامت روان را پیش‌بینی می‌کنند.
استنتاج: براساس یافته‌ها می‌توان گفت که امیدواری و جهتگیری مذهبی درونی سبب کاهش علائم اضطرابی و اختلال خواب، افسردگی، علائم جسمانی (مشکلات جسمانی مانند سردرد و درد امعایی/ احشایی) و اختلال در کارکرد اجتماعی می‌شوند؛ اما جهتگیری مذهبی بیرونی موجب افزایش این علائم می‌گردد؛ بنابراین امیدواری و جهتگیری مذهبی درونی فاکتورهای مهمی در مقابله مثبت با مشکلات زندگی و حفظ سلامت روانی در زنان سرپرست خانوار می‌باشند.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
طب اسلامی- ایرانی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
