سلامت در فرهنگ متعالی اسلام از ارزش والایی برخوردار است. تا جایی که خداوند، قرآن را کتاب هدایت و سلامت معرفی می‌کند. مطالعه در قرآن حکایت از رهنمودهای مختلف بهداشتی در مورد سلامت دارد. یکی از رویکردهای قرآن در حفظ و ارتقائ سلامت، توصیه‌های تغذیه‌ای در آیات متعدد است، هدف از این پژوهش، شناسایی جهت گیری بهداشت تغذیه در ارتباط با سلامت با تاکید بررویکرد قرآنی است.

  پژوهش حاضر مبتنی بر روش تحلیلی اسنادی و مفهومی است. در این راستا، ابتدا با مراجعه به منابع تفسیری و حدیثی، و نیز جستجو در بانک‌های اطلاعاتی از قبیل Sid, magiran, Noormags, iranmedex اطلاعات لازم مبتنی بر سوالات تحقیق گردآوری شد. در نهایت مطالب گردآوری شده با توجه به اهداف و سوالات پژوهش، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و در قالب یک جدول نیز ارائه شده است.

  آموزه‌های وحیانی، توجه به سلامت جسمی را با در نظرگرفتن اصول تنوع غذایی، ایمنی و طیب بودن مورد توجه قرار داده است و با دعوت به غذای حلال و پرهیز از غذای حرام و نیز پذیرش خداوند به عنوان رزاق حقیقی، معنویت در سلامت را جستجو می‌کند. این نگرش معنوی، شاخص‌های سلامت روان از قبیل آرامش، اخلاق مداری و عمل صالح را به نبال دارد امری که در قرآن بر آن تاکید شده است. توزیع عادلانه غذا در جامعه اسلامی، از دیگر آموزه‌های قرآنی است که با آن سلامت اجتماعی تامین می‌شود . لذا جهت گیری رهنمودها ی بهداشت تغذیه در قرآن، در راستای تحقق سلامت جامع نگر است.

  از آنجا که در آموزه‌های وحیانی، تغذیه سالم در بردارنده جهت گیری‌های جسمی، روانی ، معنوی و اجتماعی است. ضروری است که رویکرد تغذیه‌ای اسلام مورد توجه سیاست گذاران عرصه سلامت قرار گیرد تا سلامت واقعی یا جامع نگر در جامعه حاصل گردد.