دوره 5، شماره 1 - ( شهریور 1396 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 69-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hatami S, Amini R. Xenotransplantation from the Perspective of Medical Jurisprudence and Law Viewpoints. JRH 2017; 5 (1) :61-69
URL: http://jrh.mazums.ac.ir/article-1-405-fa.html
URL: http://jrh.mazums.ac.ir/article-1-405-fa.html
حاتمی صدیقه، امینی راضیه. پیوند عضو حیوان به انسان از منظر فقه و حقوق پزشکی. دین و سلامت. 1396; 5 (1) :61-69
گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
چکیده: (4861 مشاهده)
چکیده
پیشرفت روزافزون علم پزشکی، افق‌های جدیدی را فراروی بشر قرار داده و اعمال شیوه‌های نوین را در درمان افراد امکان‌پذیر کرده است. یکی از مسائل نوظهور در عرصه پزشکی، امکان پیوند عضو حیوان به انسان است که با توجه به کمبود اعضای پیوندی، می‌تواند گره‌گشای بسیاری از مشکلات باشد. پژوهش حاضر با اتخاذ شیوه توصیفی- تحلیلی و به روش مسأله‌محور، به بررسی این موضوع از منظر علم پزشکی و فقه پزشکی پرداخته و با تحلیل و نقد مشکلات پیش رو، به این نتیجه رسیده است که چنین راهکاری در درمان افراد بلااشکال است. نتایج مطالعات نشان می‌دهد علم پزشکی توانسته است با کشف برخی داروها و پژوهش‌های متعدد، تا حد زیادی مشکلات این نوع پیوند را رفع کند. از منظر فقهی رجوع به مفاد قاعده « لاضرر و لاحرج» و توجه به مدلول قاعده ضرورت و برخی دیگر از ادله و مستندات فقهی، صدور جواز چنین عملی امکان‌پذیر است. گفتنی است چنین پیوندی از منظر حقوقی و اخلاقی نیز بلااشکال می‌باشد.
پیشرفت روزافزون علم پزشکی، افق‌های جدیدی را فراروی بشر قرار داده و اعمال شیوه‌های نوین را در درمان افراد امکان‌پذیر کرده است. یکی از مسائل نوظهور در عرصه پزشکی، امکان پیوند عضو حیوان به انسان است که با توجه به کمبود اعضای پیوندی، می‌تواند گره‌گشای بسیاری از مشکلات باشد. پژوهش حاضر با اتخاذ شیوه توصیفی- تحلیلی و به روش مسأله‌محور، به بررسی این موضوع از منظر علم پزشکی و فقه پزشکی پرداخته و با تحلیل و نقد مشکلات پیش رو، به این نتیجه رسیده است که چنین راهکاری در درمان افراد بلااشکال است. نتایج مطالعات نشان می‌دهد علم پزشکی توانسته است با کشف برخی داروها و پژوهش‌های متعدد، تا حد زیادی مشکلات این نوع پیوند را رفع کند. از منظر فقهی رجوع به مفاد قاعده « لاضرر و لاحرج» و توجه به مدلول قاعده ضرورت و برخی دیگر از ادله و مستندات فقهی، صدور جواز چنین عملی امکان‌پذیر است. گفتنی است چنین پیوندی از منظر حقوقی و اخلاقی نیز بلااشکال می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي - مقاله اصیل |
موضوع مقاله:
طب اسلامی- ایرانی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
