سابقه و هدف: روانشناسان مدت ها ست عنوان کرده اند که عملکرد والدین بر شکل گیری افکار، رفتار و هیجانات کودکان تأثیر معناداری دارد. به همین منظور، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی شیوه سبک های فرزندپروری والدین با سلامت روان و نگرش های مذهبی در دانش آموزان دختر دورهی دوم متوسطه شهرستان بابل انجام گرفت.
      مواد و روش ها: روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی ساده و از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری آن، تعداد 336 نفر دانش آموز دختر را در بر میگرفت که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده گزینش شدند تا به آزمون سلامت عمومی گلدبرگ  (Health Questionnaire General - 28: GHQ-28) و سنجش نگرش های مذهبی
سراجزاده ( 1377 ) و مادران آن ها به آزمون سبک های فرزندپروری (Parenting Style Inventory: PSI-I) Baumrind پاسخ دهند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش  آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرمافزار  SPSS 16 انجام شد.     

     یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین سبک فرزندپروری مستبدانه و سلامت روان رابطه ی منفی معنادار وجود دارد (0/026>P) (r=-0/122)؛ اما بین دو سبک فرزندپروری سهل گیرانه (0/375>P) (r=-0/049) و مقتدرانه (0/515>P) (r=-0/036) سلامت روان رابطه ی معناداری وجود ندارد (0/05P) (r=0/183) با مقتدارنه (0/009>P) (r=0/142) دارای رابطه ی مثبت معناداری هستند. بدین معنا که با افزایش میزان استفاده از این دو سبک، میزان نگرش مذهبی در دانش آموزان افزایش می یابد؛ اما بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه و نگرش مذهبی رابطه ی معناداری یافت نشد(0/702>P) (r=-0/021).
      استنتاج: سبک های فرزندپروری بر سلامت روان و نگرش مذهبی دانش آموزان دختر تأثیرگزار است؛ بنابراین توصیه می شود با دادن آموزش های لازم به والدین، موجب بهبود کیفیت سبک های فرزندپروری شد.