سابقه و هدف: معنویت در حیطهی بعد روحی-روانی انسان قرار میگیرد و حالتی است که در اثر آن احساس معنوی بودن به فرد دست میدهد. زمانی که تقرب، هدف متعالی انسانی شود، احساس نشاط و لذت از زندگی حاصل میشود. هدف از این مطالعه تبیین دیدگاه و تجربیات دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان از نشاط معنوی در سال1390میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه با رویکرد کیفی براساس نمونهگیری هدفمند و با حداکثر تنوع و اصل اشباع دادهها،50 نفر از دانشجویان وارد مطالعه شدند. برای جمعآوری دادهها از مصاحبههای انفرادی نیمهساختار استفاده شد. مصاحبهها خط به خط دستنویس و مطابق رویکرد "تحلیل محتوای" آنالیز شدند. از شرکتکنندگان، رضایتنامهی آگاهانه برای شرکت در مطالعه و ضبط صدا اخذ گردید.
یافتهها: از تحلیل دادهها مضامین اصلی "تقرب به خدا"، "احساس شادابی و نشاط"، "احساس آرامش"، "فعالیت های مؤثر بر نشاط معنوی"و "نشاط واقعی و پایدار" استخراج گردید.
استنتاج: دانشجویان زمانی که موفق شدند رابطهی قلبی با معبود خود برقرار نمایند ودر جهت جلب رضایت خدا و خلق خدا گام بردارند، احساس نشاط معنوی داشتند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |