حجت الاسلام دکتر علی جهانیان، دکتر غلام سخی علیزاده، حجت الاسلام دکتر رضا حیدریان بائی،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
جراحی زیبایی از موضوعات نوظهور در دانش پزشکی است که در اثر پیشرفت دانش جراحی، گسترش یافته است. پژوهش حاضر به روش کتابخانه‌ای و در سایه‌ی توصیف و تحلیل گزاره‌های فقهی و حقوقی نشان می‌دهد که به‌علت نوظهور بودن موضوع عمل جراحی زیبایی همسر در فقه و حقوق، نص صریحی مبنی بر اذن شوهر یا عدم اذن وی وجود ندارد. ازاین‌رو، می‌توان درباره‌ی موضوع تحقیق در فقه و حقوق تحت عنوان گستره‌ی اختیارات شوهر راجع به زن کاوش کرد. به نظر می‌رسد که اذن شوهر برای انجام عمل جراحی زیبایی به‌صورت مطلق شرط نیست؛ بلکه اذن شوهر تا جایی ملاک است که با حقوق زناشویی (حق استمتاع) در تضاد قرار نگیرد. با توجه به عنصر دوام در عمل جراحی زیبایی، هرگاه حقوق شرعی زوج در اثر عمل جراحی زیبایی آسیب بیند، با توجه به نظریه‌ی مهر در برابر بُضع، زوج می‌تواند در فرض وقوع طلاق، اقدام به تقلیل مهر یا در صورت ورود خسارت معنوی، مطالبه‌ی جبران خسارت معنوی ناشی از اثر عمل جراحی زیبایی کند.
