Davoodi A, Sepahvandi M A, Mirderikvand F. Investigation of the Effect of Islamic-Iranian Contentment Protocol on Subjective Well-being and Physical Health. JRH 2020; 8 (1) :39-48
URL:
http://jrh.mazums.ac.ir/article-1-786-fa.html
استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران.
چکیده: (1517 مشاهده)
سابقه و هدف: قناعت از فضیلتهای اخلاقی محسوب میشود که در منابع اسلامی و ایرانی همواره موردتوجه بوده است، ولی امروزه بهشدت کمرنگ شده است. بر اساس ادبیات تحقیق انتظار میرود بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی از تأثیرات مهم قناعت باشند. بر این اساس، پژوهش حاضر قصد دارد تأثیر پروتکل افزایش قناعت را بر اساس منابع اسلامی-ایرانی، بر بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی بررسی کند.
مواد و روشها: مطالعه حاضر پژوهشی شبهآزمایشی سه گروهـی بـا پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری اجرا شد. بدین منظور ۳۶ نفر از جامعه آماری طلاب مقدمات حوزه علمیه قم و دانشجویان کارشناسی دانشگاه مازندران بهصورت هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی و به تعداد مساوی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برای دو گروه آزمایش پروتکل افزایش قناعت با محتوای اسلامی-ایرانی اجرا شد. تمام شرکتکنندگان پرسشنامه بهزیستی ذهنی (مقیاس شادکامی ذهنی و رضایت از زندگی) و زیرمقیاس سلامت جسمانی پرسشنامه کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF: World Health Organization Quality of Life-BREF) را در سه مرحله تکمیل کردند.
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد اجرای پروتکل قناعت در هر دو گروه طلاب و دانشجویان پس از مداخله و پیگیری در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش بهزیستی ذهنی شد، ولی اجرای پروتکل قناعت در دانشجویان برخلاف طلاب باعث افزایش سلامت جسمانی در مقایسه با گروه کنترل نشد.
استنتاج: یافتههای این پژوهش نشان داد تکیهبر بهبود فضائل مثبت انسانی همانند قناعت و آموزش این فضائل میتواند بر مؤلفههای سلامت روانی ازجمله بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی تأثیر مثبت داشته باشد