دانشیار، گروه معارف اسلامی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
چکیده: (2069 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از مباحث مهم در فلسفه اخلاق زیستی، حق حیات انسان بیمار و بحث درباره مرگ از روی ترحم است. سؤال اینجاست که آیا پزشک میتواند با توجه به درخواست بیمار که از بیماری لاعلاج و سخت رنج میبرد و امیدی به درمانش وجود ندارد، از روی ترحم و شفقت به حیاتش پایان دهد. این مطالعه با هدف بررسی نگرش دانشجویان تخصصی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل نسبت به مرگ از روی ترحم انجام شده است.
مواد و روشها: در این پژوهش که به روش مقطعی انجام شد، 113 نفر از دانشجویان دوره تخصصی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال تحصیلی 1396-97 بررسی شدند. اطلاعات مورد نیاز در این مطالعه از طریق پرسشنامه 20 سؤالی سنجش نگرش به اتانازی (AES) جمعآوری شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 18 و روش آماری مجذور کای تحلیل شد.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد ۳۵ نفر (31 درصد) از پاسخگویان نگرش مثبت و ۷۸ نفر (69 درصد) نگرش منفی به اتانازی داشتند. میانگین نمره کل نگرش به اتانازی 4/58 ± 67/45 بهدست آمد. آزمون آماری مجذور کای نشان داد رابطه بین نگرش مرگ از روی ترحم و سن، جنس، دوره تخصصی و رشته تخصصی در سطح 0/05 معنیدار نبود.
استنتاج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد درصد زیادی از دانشجویان پزشکی نگرشی منفی به اتانازی دارند، ولی بااینحال درصد قابل توجهی هم با این کار موافق هستند. با توجه با حرمت مرگ از روی ترحم از نظر فقهی و شرعی، پیشنهاد میشود آگاهی از این موضوع در دورههای آموزشی دانشجویان پزشکی برنامهریزی شود و در طرحهای آتی برای آموزش دانشجویان پزشکی در دورههای عمومی و تخصصی و پرستاری به پدیده اتانازی با دقت بیشتری پرداخته شود.