دوره 13، شماره 1 - ( 6-1404 )
جلد 13 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دکتری تخصصی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمان، کرمان، ایران
چکیده: (664 مشاهده)
سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (MS) بهعنوان بیماری مزمن و ناتوانکننده، تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی بیماران دارد. سلامت معنوی و خودکارآمدی میتوانند در بهبود وضعیت این بیماران نقش مؤثری ایفا کنند. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین سلامت معنوی و خودکارآمدی بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس بود.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفیهمبستگی، 220 بیمار مبتلابه اماس، که به انجمن اماس شهر کرمان مراجعه کرده بودند، با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه اطلاعات زمینهای، پرسشنامه خودکارآمدی اماس و پرسشنامه سلامت معنوی بود. دادههای بهدستآمده با استفاده از نسخه 26 نرمافزار اسپیاساس و از طریق آزمونهای تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یکطرفه تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج مطالعه نشان داد که نمره کل سلامت معنوی با ابعاد خودکارآمدی شامل استقلال و فعالیت (r=0.47, p<0.001)، نگرانیها و علایق (r=0/53, p<0/001)، کنترل شخصی (r=0/46, p<0/001) و خودکارآمدی کل (r=0.61 (P<0.001, ارتباط مستقیم و معناداری دارد.
استنتاج: باتوجهبه رابطه مستقیم و معنادار بین سلامت معنوی و خودکارآمدی در بیماران مبتلابه اماس، تقویت سلامت معنوی میتواند بهعنوان راهکاری مؤثر در بهبود خودکارآمدی این بیماران مدنظر قرار گیرد. توجه به ابعاد معنوی در برنامههای درمانی و حمایتی، بهویژه تمرکز بر تقویت کنترل شخصی، میتواند به مدیریت بهتر بیماری در افراد مبتلابه اماس کمک کند. پیشنهاد میشود که برنامههای جامع مراقبتی برای این بیماران، شامل مداخلات معنوی نیز باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفیهمبستگی، 220 بیمار مبتلابه اماس، که به انجمن اماس شهر کرمان مراجعه کرده بودند، با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه اطلاعات زمینهای، پرسشنامه خودکارآمدی اماس و پرسشنامه سلامت معنوی بود. دادههای بهدستآمده با استفاده از نسخه 26 نرمافزار اسپیاساس و از طریق آزمونهای تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یکطرفه تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج مطالعه نشان داد که نمره کل سلامت معنوی با ابعاد خودکارآمدی شامل استقلال و فعالیت (r=0.47, p<0.001)، نگرانیها و علایق (r=0/53, p<0/001)، کنترل شخصی (r=0/46, p<0/001) و خودکارآمدی کل (r=0.61 (P<0.001, ارتباط مستقیم و معناداری دارد.
استنتاج: باتوجهبه رابطه مستقیم و معنادار بین سلامت معنوی و خودکارآمدی در بیماران مبتلابه اماس، تقویت سلامت معنوی میتواند بهعنوان راهکاری مؤثر در بهبود خودکارآمدی این بیماران مدنظر قرار گیرد. توجه به ابعاد معنوی در برنامههای درمانی و حمایتی، بهویژه تمرکز بر تقویت کنترل شخصی، میتواند به مدیریت بهتر بیماری در افراد مبتلابه اماس کمک کند. پیشنهاد میشود که برنامههای جامع مراقبتی برای این بیماران، شامل مداخلات معنوی نیز باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي - مقاله اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |