دوره 12، شماره 1 - ( 6-1403 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 72-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Darabinia M, Nasiri Formi E, Heidari Gorgi A, Moradi S. The Right to Health and the Rights of the Patient in the upper Documents and Laws of the Islamic Republic of Iran: A Qualitative Study. JRH 2024; 12 (1) :61-72
URL: http://jrh.mazums.ac.ir/article-1-1148-fa.html
URL: http://jrh.mazums.ac.ir/article-1-1148-fa.html
دارابی نیا مرتضی، نصیری فرمی ابراهیم، حیدری گرجی علیمراد، مرادی سیاوش. اسناد و قوانین بالادستی جمهوری اسلامی ایران ناظر بر حقّ سلامت و حقوق بیمار: مطالعه کیفی. دین و سلامت. 1403; 12 (1) :61-72
دانشیار پزشکی اجتماعی، مرکز توسعه آموزش دانشگاه علوم‌پزشکی مازندران، ساری، ایران
چکیده: (817 مشاهده)
سابقه و هدف: حق بر سلامت و حقوق بیمار یکی از حقوق بنیادین در اسلام و نظام‌های حقوقی و گنجاندن آن در اسناد و قوانین بالادستی هر کشور بیانگر اهتمام آن نظام به کرامت انسانی است. این مطالعه با هدف بررسی اسناد و قوانین بالادستی جمهوری اسلامی ایران ناظر بر حقّ سلامت و حقوق بیمار صورت گرفته است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع کیفی و تحلیل محتواست. گام‌های پژوهش در این مطالعه شامل نمونه‌گیری با استفاده از روش تمام‌شماری 9 سند و قانون بالادستی جمهوری اسلامی ایران بوده است. برای اطمینان از صحّت دریافت محتوا، سه واحد با عناوین واحد متن، واحد شمارش و واحد تحلیل در نظر گرفته شد و پس از کدگذاری، ساخت و تحلیل مقوله، نسبت به استخراج واحدهای معنایی در هریک از اسناد و قوانین بالادستی اقدام به عمل آمد.
یافته‌ها: از 9 سند رسمی در اسناد و قوانین بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران، مرتبط با سلامت افراد و حقوق بیماران، درمجموع 162 کد در بخش‌های مرتبط به هر سند استخراج شدند که واحدهای معنایی آن‌ها شامل پیشگیری 27 واحد، حمایتی 39 واحد، خدماتی 27 واحد، مراقبتی 13 واحد، گروه‌های خاص 4 واحد و راهبردی 38 واحد بوده‌اند.
استنتاج: بیشترین واحدهای معنایی به‌دست‌آمده مربوط به حمایتی و کمترین آن به گروه‌های خاص تعلّق گرفت که بیانگر نقش اندک توجه به حقوق سلامت گروه‌های خاص در اسناد بالادستی است. بنابراین لازم است درخصوص توسعه آن در اسناد و قوانین بالادستی مطالعات لازم صورت گیرد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع کیفی و تحلیل محتواست. گام‌های پژوهش در این مطالعه شامل نمونه‌گیری با استفاده از روش تمام‌شماری 9 سند و قانون بالادستی جمهوری اسلامی ایران بوده است. برای اطمینان از صحّت دریافت محتوا، سه واحد با عناوین واحد متن، واحد شمارش و واحد تحلیل در نظر گرفته شد و پس از کدگذاری، ساخت و تحلیل مقوله، نسبت به استخراج واحدهای معنایی در هریک از اسناد و قوانین بالادستی اقدام به عمل آمد.
یافته‌ها: از 9 سند رسمی در اسناد و قوانین بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران، مرتبط با سلامت افراد و حقوق بیماران، درمجموع 162 کد در بخش‌های مرتبط به هر سند استخراج شدند که واحدهای معنایی آن‌ها شامل پیشگیری 27 واحد، حمایتی 39 واحد، خدماتی 27 واحد، مراقبتی 13 واحد، گروه‌های خاص 4 واحد و راهبردی 38 واحد بوده‌اند.
استنتاج: بیشترین واحدهای معنایی به‌دست‌آمده مربوط به حمایتی و کمترین آن به گروه‌های خاص تعلّق گرفت که بیانگر نقش اندک توجه به حقوق سلامت گروه‌های خاص در اسناد بالادستی است. بنابراین لازم است درخصوص توسعه آن در اسناد و قوانین بالادستی مطالعات لازم صورت گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي - مقاله اصیل |
موضوع مقاله:
علوم و معارف اسلامی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
