کارشناس ارشد مامایی، واحد توسعهی تحقیقات بالینی، مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی امام خمینی (ره)، دانشکدهی علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایران
چکیده: (589 مشاهده)
سابقه و هدف: سواد سلامت پیششرط و شاخص تضمین زندگی سالم است. سلامت معنوی یکی از ابعاد چهارگانهی سلامت است. مطالعات گذشته بر پیوند بین معنویت و سلامت تأکید کرده است. این مطالعه به بررسی ارتباط سلامت معنوی با سواد سلامت طلاب حوزهی علمیهی شهرستان اسفراین پرداخته است.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفیتحلیلی) است که دربارهی 82 نفر از طلاب حوزهی علمیهی شهرستان اسفراین شامل آقایان و بانوان انجام شده است. نمونهگیری به روش دردسترس انجام شده است و از دو پرسشنامهی سلامت معنوی پالوتزیان و الیسون و نسخهی کوتاه سنجش سواد سلامت هلیا استفاده شده است.
یافتهها: میانگین سنی افراد حاضر در مطالعه برابر با 5/89 ± 15/21 سال (۱۵ تا ۴۵ سال) بود. هیچیک از افراد سلامت معنوی پایینی نداشتند. در ۶۱ درصد از افراد سلامت معنوی در سطح بالا قرار داشت. تنها 26 درصد از افراد با سلامت معنوی بالا سواد سلامت کمتر از حد کافی داشتند، درحالیکه این مقدار برای افرا با سلامت معنوی متوسط 4/59 درصد بود. 61 درصد از افراد سواد سلامت کافی یا بیشتر از آن داشتند. در این مطالعه بین سواد سلامت و سلامت معنوی رابطهی مثبت معناداری مشاهده شد (336/0r=، 0/002=P). میانگین نمرهی سلامت معنوی در بانوان (0/001>P) و افراد متأهل (0/006= P) بیشتر بود. ارتباط معناداری بین سطح درآمد و سطح تحصیلات با سلامت معنوی وجود نداشت (0/05<P).
استنتاج: با توجه به اثر همافزایی و متقابل سواد سلامت و سلامت معنوی، توجه به هر دو بعد و برنامهریزی برای ارتقای سواد سلامت و سلامت معنوی میتواند نقش بسزایی در افزایش سلامت روانی و جسمی داشته باشد.