دوره 8، شماره 2 - ( اسفند 1399 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 78-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (1556 مشاهده)
عطردرمانی نوعی طب گیاهی است که از روغن گیاهان برای مداوای بیماری، حفظ سلامت و بهبود جسم و ذهن استفاده می‌شود. هدف این پژوهش که با رویکرد تحلیلی محتوا گردآوری شده است، بازخوانی کارکرد دارویی عطرها (جانوری و گیاهی) در پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها یا مداوای آن‌ها به‌عنوان روشی درمانگر است تا از این رهگذر اهمیت رایحه‌درمانی در روش درمانی ابن‌سینا به‌عنوان روشی کاربردی یا داروی مکمل تبیین و بررسی شود. مطالعات نشانگر آن است که در تاریخ پزشکی و داروسازی، عطرها به‌عنوان ادویه مفرد و مرکب کاربرد داشته‌اند. در میان پزشکان مسلمان، ابن‌سینا مهم‌ترین طبیبی بود که از مواد معطر برای تشخیص و مداوای بیماری بهره برده است. نحوه استعمال عطرها به‌صورت استشمام، استنشاق، استحمام، چکاندن، بخور و ماساژ بوده است و در مواردی به شیوه داروی خوراکی هم تجویز شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي تحلیل محتوا |
موضوع مقاله:
طب اسلامی- ایرانی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |