دوره 7، شماره 1 - ( شهریور 1398 )                   جلد 7 شماره 1 صفحات 19-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار گروه روان‌شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
چکیده:   (3485 مشاهده)
سابقه و هدف: معنا در زندگی و کیفیت آن در بیماران ضایعه نخاعی اهمیت دارد. دینداری و سازه‌های روان‌شناسی مثبت می‌توانند در تبیین معنا در زندگی و کیفیت آن نقش داشته باشند. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف تحلیل کانونی رابطه بین دینداری، امید و خوش‌بینی با معنا در زندگی و کیفیت آن در بیماران دچار ضایعه نخاعی انجام شد.
مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را بیماران ضایعه نخاعی شهر رشت در سال 1394 تشکیل دادند که از میان آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، تعداد 150 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های "امید" Snyder، "دینداری" خدایاری فرد، "خوش‌بینی" Schweizer و Koch، "کیفیت زندگی" سازمان جهانی بهداشت و "معنای زندگی" Steger پاسخ دادند. داده‌های جمع‌آوری‌شده به ‌وسیله نرم‌افزار SPSS 18 و به شیوه ضریب همبستگی Pearson و تحلیل رگرسیون بنیادی تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که امید (28 درصد)، دینداری (12 درصد) و خوش‌بینی (18 درصد) می‌توانند کیفیت زندگی و معناداری آن را تبیین کنند (01/0>P).
استنتاج: دینداری و سازه‌های روان‌شناسی مثبت باعث افزایش توانمندی می‌شوند و افراد در صورت مواجهه با دشواری‌هایی همچون ضایعه نخاعی از شرایط مطلوب‌تری به لحاظ معنا و کیفیت زندگی برخوردار خواهند بود.  
 
 
متن کامل [PDF 681 kb]   (2117 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي - مقاله اصیل | موضوع مقاله: علوم قرآن و حدیث

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.