سابقه و هدف: با توجه به افزایش جرم و جنایت و آسیبهای وارده ناشی از جرم در جامعه، بررسی عللی که افراد را مستعد ارتکاب جرم میکند و یا از وقوع آن جلوگیری میکند، در حیطهی علم روانشناسی موضوع حیاتی میباشد؛ بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطهی هوش معنوی با دشواری تنظیم هیجان در مجرمین میباشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی و حجم نمونه 70 نفر بود که بهصورت تصادفی از مجرمین زندان مشهد در سال 1393 انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان و هوش معنوی و آزمونهای مورد استفاده در تحلیل دادهها شاخصهای توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس، تحلیل مسیر و درنهایت ایجاد مدل ساختاری بودند.
یافتهها: بین دشواری تنظیم هیجان و مؤلفههای هوش معنوی رابطهی منفی معناداری وجود داشت (01/0>P). نتایج تحلیل مسیر نشان داد که درک و ارتباط سرچشمهی هستی بهطور مستقیم بر دشواری تنظیم هیجان تأثیر میگذارد، زندگی معنوی هستهی درونی نیز بر دشواری تنظیم هیجان تأثیر میگذارد. عامل دوم هوش معنوی (زندگی معنوی هستهی درونی) در مجموع بهطور مستقیم و غیرمستقیم میتواند پیشبینیکننده دشواری تنظیم هیجان باشد که این روابط علت و معلولی در سطح معناداری میباشد.
استنتاج: با توجه به یافتهها میتوان نتیجه گرفت که معنویت و تنظیم هیجانی، عامل مهمی در سازگاری افراد در مقابل عوامل فشارزا است و در پیشگیری از ارتکاب به جرم مؤثر میباشد. بهطور کلی معنویت پیشبینیکنندهی کاهش دشواری فرد در تنظیم هیجانی است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |