با توجه به اهمیت رویکرد معنوی در حفظ و ارتقای سلامت روان، پژوهش حاضر در جهت بررسی نقش آموزه قرآنی توکل در شکل دهی، حفظ و ارتقای سلامت روان صورت گرفته ‎ا‎ست.

مطالعه حاضر به روش مروری می‎باشد که اطلاعات به‎وسیله‎ی کلیدواژه‎های توکل و متوکلین و واژه‎‏های معنایی نزدیک به آن، و با مطالعه‎‎ی خصوصیات انسان‎هایی چون پیامبران، اولیا، مؤمنین و متقین در آیات قرآن و منابع تفسیری و نیز بانک‎های اطلاعاتی ملی و بین‎المللی جستجو و جمع‎آوری گردید. بررسی منابع اسلامی، بیان‎گر آثار متعدد آموزه توکل در تحقق سلامت روان می‎باشد. انسان متوکل با اعتقاد به توحید افعالی به انسجام شخصیتی دست می‎یابد. با معنی‎دهی به رنج و حوادث عالم هستی، تاب‎آوری او بیشتر می‎شود. از آثار عمده دیگر توکل در سلامت روان، می‎توان به برخورداری از اراده‎ی قوی در تصمیم‎گیری، سازگاری با محیط با وجود تسلیم‎ناپذیری، آرامش و اطمینان قلبی، رهایی از یأس و امیدواری به خدا، ترک گناه، صبر و استقامت و همچنین بخشش در هنگام خشم اشاره داشت.

با توجه به اثرگذاری توکل بر ابعاد وجودی انسان، توجه به این آموزه می‎تواند سبک مقابله‎ای خاصی را در مواجهه با بیماری یا حوادث ناخوشایند و تحقق انسان سالم قرآنی ارائه نماید. از این‎رو نهادینه‎ کردن این آموزه توسط برنامه‎ریزان نظام سلامت، در مقابله با عوامل اختلال‎گر در سلامت روانی، ضروری ‎می‎باشد.